E

en wethouder die plotseling opstapt omdat ze zegt een ‘onveilig gevoel’ te krijgen van ‘enkele collega-wethouders’; dat maak je als regioverslag­gever niet vaak mee. Het vertrek van VVD-wethouder Sanneke Vermeulen leidde dit jaar binnen een paar dagen tijd tot een flinke bestuurscrisis in de gemeente Roosendaal, die ik volg voor BN DeStem. 

Met behulp van meer dan twaalf anonieme bronnen kregen we vervolgens binnen twee dagen voor elkaar wat in de maanden daarvoor niet lukte: hard maken dat een andere wethou­der (Arwen van Gestel van lokale partij VLP) zich al langer misdroeg tegen collega’s. Nadat we onze publicatie ter wederhoor aan hem hadden voorge­legd, besloot hij per direct ontslag te nemen.

Over Van Gestel ontving ik de afgelopen jaren al vaker signalen van tipgevers. Maar direct betrokkenen daarover aan het praten krijgen, bleef ontzettend moeilijk. Ambtenaren lekken niet graag, zeker niet als voor de werkgever te herleiden is wie er gepraat heeft.

We deden daarom in het voorjaar een Woo-verzoek. Maar we kregen er te weinig mee bevestigd. Er waren mails, een feitenrap­port­age en een advies over een conflict tussen Van Gestel en een ambtenaar, maar de inhoud daarvan kregen we niet te zien. Ook geanoni­mi­seerd zou dat volgens de gemeente te veel inbreuk maken op de ‘persoonlijke levenssfeer’ van de betrokkenen. 

Maar toen een klein halfjaar later Vermeulen aanklopte met het bericht dat zij van­wege een ‘onveilige werksfeer’ zou gaan opstap­pen, was niet moeilijk te raden in welke hoek we dat moesten zoeken. Misschien dat er nu wél mensen wilden praten, eventueel anoniem.

We hebben bij iedere publicatie over de kwestie onze lezers expliciet om tips gevraagd. Daarbij maakten we ook gebruik van klokken­lui­dersplatform ‘Publeaks’, waar mensen volledig anoniem informatie met de pers kunnen delen. We kregen op deze manier enkele tientallen tips binnen, die op een enkele uitzondering na alle­maal over Van Gestel gingen. 

Toen we binnen 24 uur na het vertrek van Vermeulen hard konden maken dat Van Gestel druk op het VVD-bestuur had uitgeoefend om Vermeulen tot opstappen te dwingen, was het hek helemaal van de dam. Aan de hand van een betrouwbare tipgever zeer dichtbij het college konden we het gros van de verhalen bevestigd krijgen.

We hadden nu zeker twaalf bronnen die we zeer betrouwbaar achtten, maar wel enkel anoniem. Gezien de hoeveelheid tips, de ernst van de feiten die we hard konden maken en vanwege de grote actuele nieuwswaarde daarvan, vonden we het verantwoord om in te zetten op publicatie. We gaven Van Gestel ruim vier uur de tijd voor wederhoor. Hij koos ervoor in plaats daarvan zijn ontslag bekend te maken.

Daarnaast waren er grote politieke belangen bij welke informatie wel en niet onze kolommen zou halen. Mede daarom hadden we ook direct enige argwaan bij de ontslagbrief van Vermeulen. Werden wij hier niet voor het karretje gespannen om de aandacht van haar eigen matige functioneren af te leiden? Ook daarover gingen al langer verhalen, en het was een publiek geheim dat de verhouding met haar eigen fractie op z’n minst stroef liep.

We stelden haar daar meteen al kritische vragen over. En in de periode na haar ontslag hebben we hard gewerkt om ook die kant van het verhaal boven tafel te krijgen. Dat lukte opnieuw met de hulp van anonieme maar betrouwbare bronnen.